فایل PDF فصل اول کتاب‌های منتشر شده از استاد پناهیان

انتشارات بیان معنوی ناشر آثار استاد پناهیان تاکنون پنج عنوان کتاب از حجت الاسلام پناهیان منتشر کرده است. فصل اول این کتاب‌ها به صورت PDF از طریق لینک‌های زیر در دسترس قرار گرفته است.

• کتاب انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه: (معرفی کتاب | دریافت PDF فصل اول | خرید)

• کتاب رهایی از تکبر پنهان: (معرفی کتاب | دریافت PDF فصل اول | خرید)

• کتاب تحلیلی بر نگاه امام به هنر و رسانه: (معرفی کتاب | دریافت PDF فصل اول | خرید)

• کتاب شکوه امر خدا: (معرفی کتاب | دریافت PDF فصل اول | خرید)

• کتاب شهر خدا: (معرفی کتاب | دریافت PDF فصل اول | خرید)

گفتگوی تلویزیونی با موضوع «انتظار»

راهی جز «تمرین» برای احساس حضور در محضر حضرت سراغ ندارم/ خلاصۀ ویژگی منتظر: 1.ازخودگذشته 2.مردم‌دوست / نقیصۀ بزرگ ما در تبلیغ دین در آموزش و پرورش و ... و علت آن/ در نامۀ 31 اول پیغمبرشناسی داریم و بعد خداشناسی/ اگر دل انسان پای امام حسین(ع) متحول نشود آیا این انسان می‌تواند خداپرست شود؟!

 

شب گذشته حجت الاسلام علیرضا پناهیان با حضور در برنامه ضیافت شبکه تلویزیونی قرآن، در یک گفتگوی زندۀ تلویزیونی به پرسش‌های مجری برنامه پیرامون مسئلۀ انتظار پاسخ گفت. گزیده‌هایی از این برنامه تلویزیونی را در ادامه می‌خوانید:

دانلود در قالب PDF در ابعاد A4

دانلود در قالب PDF در ابعاد A5

صوت گفتگو:

 

 

دانلود فیلم گفتگو:

بخش اول (15.6مگابایت)

بخش دوم (19.9 مگابایت)

بخش سوم (13 مگابایت)

 

همان‌طور که سخت است انسان خودش را همیشه در محضر خدا ببیند درک حضور امام زمان(ع) هم سخت است/باید تمرین و برنامه داشته باشیم

•  مجری: ما اعتقاد داریم که امام زمان(ع) در کنار ما زندگی می‌کنند و ساحت قدسی حضرت به وسعت همۀ زندگی و دنیای ماست، این ادب حضور را چطور باید رعایت کنیم و خودمان را پیش آن ساحت مقدس ببینیم؟
• همان‌طور که سخت است انسان همیشه خودش را در محضر خدا ببیند، معمولاً برای ما درک حضور حضرت ولی عصر(عج) نیز کار دشواری است. ولی باید تمرین کنیم و برنامه داشته باشیم. مثلاً یک زمان‌هایی را اختصاص بدهیم و با وضو، رو به قبله بنشنیم و با یک حالت معنوی خودمان را در محضر امام زمان(ع) ببینیم و به خواندن دعاهایی که در این زمینه وارد شده است، مانند دعای ندبه و دعای عهد بپردازیم. حتی در این شب‌های ماه مبارک رمضان، خواندن دعای افتتاح که یکی از اصلی‌ترین دعاهای شب‌های ماه مبارک رمضان است در این زمینه خوب است و شاید یک سوم دعای افتتاح به وجود نازنین حضرت ولی عصر(عج) اختصاص پیدا کند. اگر خودمان را در چنین شرایطی قرار دهیم انگار در حرم امام رضا(ع) هستیم و می‌توانیم خود را در محضر حضرت ببینیم.

احساس حضور را باید خودمان با تمرین و برنامه‌های مداوم ایجاد کنیم

• نباید انتظار داشته باشیم که یک معجزه‌ای رخ بدهد و ما را به درِ خیمۀ حضرت ببرند، یا اینکه یک شبی رؤیای صادقه‌ای از حضرت ببینیم، یا اینکه کسی که در ارتباط با حضرت است بیاید و با ما ارتباط برقرار کند. این احساس حضور را باید خودمان با تمرین و برنامه‌های مداوم برای خودمان ایجاد کنیم. اگر برنامۀ ما هفته‌ای یک‌بار یا روزی یک‌بار است، در آن ساعت مشخص متوجه حضرت بشویم. یا اگر در شب‌های ماه مبارک رمضان است، هر شب که می‌خواهیم دعای افتتاح بخوانیم که تقریباً حدود نیم ساعت طول می‌کشد، در فرازهای پایانی این دعای شریف و ده دقیقۀ آخر این دعا، خودمان را در محضر حضرت ببینیم.  
• این برنامۀ عملی و همین تلقین کردن، که حضرت امام(ره) می‌فرمودند: تلقین بسیار مؤثر است، می‌تواند لحظاتی ما را در محضر حضرت قرار دهد. (حضرت امام(ره): یکى از چیزهایى که براى ساختن انسان مفید است تلقین است. انسان خودش هم اگر بخواهد ساخته بشود، باید آن مسائلى که مربوط به ساختن خودش است تلقین کند به خودش، تکرار کند. یک مطلبى که تأثیر در نفس انسان باید بکند، با تلقینات و تکرارها بیشتر در نفس انسان نقش پیدا مى‏کند.( صحیفه امام، ج‏13، ص397)

در مناجات با پروردگار عالم، یکی از مهمترین مسائلی که از آن باید سخن بگوییم، سخن گفتن دربارۀ اولیاء خداست

• دعاهایی که ذکر انبیاء و اولیاء خدا در آن دعاها زیاد است و در آنها به سراغ اولیای خدا می‌رویم (مانند دعای سمات) یک آموزشی به ما می‌دهند و آن آموزش این است که در مناجات با پروردگار عالم، یکی از مهمترین مسائلی که از آن باید سخن بگوییم، سخن گفتن دربارۀ اولیاء خداست. در دعای ندبه هم شما دوباره همین مسأله را می‌بینید. دعای ندبه، از ذکر انبیاء الهی شروع می‌شود و تا ذکر اهل‌بیت(ع) ادامه پیدا می‌کند.
• اینکه ما در محضر اولیاء خدا باید مؤدب و با رعایت کمال احترام باشیم، این را خود ما باید برای خودمان ایجاد کنیم. باید این رعایت ادب و احترام را تمرین کنیم تا کم‌کم در همۀ زندگی‌مان توسعه پیدا کند. اگر ما نتوانیم در آن ساعتی که دعای عهد (یا دعای افتتاح در شب‌های ماه مبارک) می‌خوانیم، اگر در آن چند لحظه نتوانیم خودمان را مؤدب کنیم، طبیعتاً خیلی سخت است در طول زندگی خودمان را در محضر حضرت ببینیم.

راهی جز تمرین برای درک و احساس حضور سراغ ندارم/ استغفار هم باید خود را در محضر حضرت باشد

• به ما یاد داده‌اند هر روز صبح که از خواب بلند شدید با مولای خودتان تجدید عهد کنید و این یک تمرین برای آن احساس حضور است. بنده راهی جز این تمرین برای درک و احساس حضور ندارم، ضمن اینکه هر موقع ما استغفار می‌کنیم باز باید خودمان را در محضر حضرت ببینیم.
• در واقع استغفار ما از پرودگار عالم همیشه منوط به این است که از حضرت ولی عصر(عج) هم عذرخواهی کنیم. و همیشه منوط به این است که حضرت را شفیع قرار دهیم. یعنی این استغفار که ذکر دائمی ما باید باشد، و این حال توبه و انابه همیشه باید در رفت و برگشت در محضر حضرت بقیه‌الله الاعظم باشد.

سورۀ حجرات به ما تعلیم می‌دهد که چگونه به مولای خودمان احترام بگذاریم

• آیات قرآن در این زمینه راهنمای خوبی هستند. سورۀ حجرات را وقتی نگاه می‌کنیم می‌بینیم این سوره به ما تعلیم می‌دهد که چگونه به مولای خودمان احترام بگذاریم. لذا در روایتی می‌فرماید هر کس سوره حجرات را روزی یک‌بار بخواند نامش جزء زائرین پیامبر(ص) ثبت می‌شود.( مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْحُجُرَاتِ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ أَوْ فِی کُلِّ یَوْمٍ کَانَ مِنْ زُوَّارِ مُحَمَّدٍ ص‏؛ ثواب الاعمال صدوق/115) چرا این‌طور است؟ چون در این سوره آداب حضور در محضر پیامبر اکرم(ص) طی دو آیه بیان شده است. ببینید همین مسأله چقدر اثر دارد که اگر ما هر روز این رعایت آداب را در یک سورۀ قرآن تلاوت ‌کنیم جزء زائرین حضرت محسوب می‌شویم. جدای از اجرهای فراوانی که برای تلاوت این سورۀ نورانی بیان شده است. پس برای درک حضور تمرین حضور لازم است.    

خلاصۀ ویژگی‌های یک منتظر: 1- خودش را دوست نداشته باشد 2- مردم را دوست داشته باشد

•  مجری: افتخار همۀ ما این است که منتظر ظهور حضرت هستیم و سعی می‌کنیم که برنامۀ زندگی ما و رفتار و سکنات ما به گونه‌ای باشد که مورد رضای حضرت باشد، اما این باید یک نمودی داشته باشد یعنی چه ویژگی‌هایی باید در ما باشد ، در زندگی فردی و اجتماعی ما چه شاخصه‌هایی باید باشد که به معنای واقعی در زمینۀ انتظار متفاوت با بقیه باشیم؟ ما که ادعا می‌کنیم شیعه و منتظر هستیم رفتارمان باید چگونه باشد؟
• ویژگی‌های یک منتظر را شاید بتوان در دو کلمه جمع کرد: یکی اینکه خودش را دوست نداشته باشد و دیگر اینکه مردم را دوست داشته باشد. چون امام زمان(ع) از جنس محبت به خلق خدا و از جنس خدمت به مردم و از جنس دوست داشتن مردم است و اصلاً امامت یعنی همین. امام مانند مادر مهربانی نسبت به طفل شیرخوار خود است.(امام رضا(ع): الْأُمُّ الْبَرَّةُ بِالْوَلَدِ الصَّغِیر/کافی/1/200) لذا هر کسی نتواند آدم‌ها را دوست داشته باشد او نمی‌تواند یک منتظر درست و حسابی باشد.
• یکی از یاران امام صادق(ع) از حضرت پرسید آیا مقام ما که یاران شما هستیم بالاتر است یا مقام یاران آخرین امام وقتی که ظهور می‌کند؟ (یعنی تصور کنید دو نفر در شرایط فردیِ مساوی هستند، یکی از آنها یار امام صادق(ع) باشد و دیگر یار امام زمان(ع) باشد) حضرت فرمودند مقام شما بالاتر است چون امام شما غریب است ولی امام آنها در اوج اقتدار به سر می‌برد و این اجر غربت شما را ندارد. ‏ بعد آن شخص پرسید: پس چرا ما برای فرج دعا کنیم؟ ما که الان مقام بهتری داریم! حضرت به او فرمود: آیا نمی‌خواهید ظلم برطرف شود؟ آیا نمی‌خواهید همه با خدا آشنا شوند؟ این نگاه امام صادق(ع) به امر فرج از جنس محبت به خلق خداست. اصلاً انتظار همین است. (عَنْ عَمَّارٍ السَّابَاطِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع الْعِبَادَةُ مَعَ‏ الْإِمَامِ‏ مِنْکُمُ الْمُسْتَتِرِ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ أَفْضَلُ أَمِ الْعِبَادَةُ فِی ظُهُورِ الْحَقِّ وَ دَوْلَتِهِ مَعَ الْإِمَامِ الظَّاهِرِ مِنْکُم؟... فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَمَا نَتَمَنَّى إِذًا أَنْ نَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْإِمَامِ الْقَائِمِ فِی ظُهُورِ الْحَقِّ؟ ... ؛ کمال الدین و تمام النعمه/ج2/ص645)

الان مقام‌مان می‌تواند از یاران امام صادق(ع) و مؤمنین پای رکاب امام زمان(ع) بالاتر باشد

• الان که امام ما غریب است، الان که ما با این‌همه مظلومیت در اندازه‌های کلان داریم زندگی می‌کنیم، مقام‌مان می‌تواند فی‌نفسه از آدم‌های پای رکاب امام زمان(ع) بالاتر باشد؛ الان خداوند گناهان ما زودتر می‌بخشد، ثواب‌های ما را بیشتر تحویل می‌گیرند. بالاخره امکانات دوران پس از ظهور آقا امام زمان(ع) الان وجود ندارد. ضمن اینکه مقام‌مان می‌تواند از یاران امام جعفر صادق(ع) یک پله بالاتر باشد، چون آنها امام خود را می‌دیدند ولی ما الان امام زمان خود را نمی‌بینیم. البته ما اگر بعد از ظهور حضرت در محضر ایشان قرار بگیریم، از این جهت که با سهل‌تر و با امکانات بیشتری دین‌داری می‌کنیم، یک مقدار مقام‌مان پایین می‌آید. 
• الان شاید بعضی‌ها بپرسند اگر الان که در دورۀ غیبت هستیم، و راحت‌تر گناهان‌مان بخشیده می‌شود و ثواب‌های ما بیشتر تحویل گرفته می‌شود پس چرا باید برای فرج دعا کنیم؟ پاسخ این است که به خاطر نجات مظلومین عالم برای فرج دعا کنیم، امروز این‌همه در دنیا افراد مظلوم وجود دارد، این‌همه ‌انسان‌های محروم از معارف عالیِ معنوی در عالم هست؛ باید به فکر اینها باشیم.

یک منتظِر واقعی، غُصّۀ بقیۀ انسان‌ها را می‌خورد و این مسأله در رفتار و در سبک زندگی او مشخص می‌شود

• یک منتظِر واقعی، غُصّۀ بقیۀ انسان‌ها را می‌خورد و این مسأله در رفتار و در سبک زندگی او مشخص می‌شود، این مسأله در قضاوتش نسبت به دیگران مشخص می‌شود، دیگر به این سادگی نسبت به هر گنهکاری قضاوت نمی‌کند و او را به جهنم نمی‌فرستد و خودش را به بهشت نمی‌فرستد.
• امیرالمؤمنین(ع) در یکی از کلمات قصار نهج البلاغه که طولانی‌ترین آنها محسوب می‌شود و خواندن آن به همۀ دوستان پیشنهاد می‌شود، ویژگی‌ها و آسیب‌هایی را بر می‌شمرند که در بسیاری از افراد مذهبی دیده می‌شود. (لَا تَکُنْ مِمَّنْ یَرْجُو الْآخِرَةَ بِغَیْرِ عَمَل‏...؛ نهج البلاغه/حکمت 150) این افراد کسانی هستند که از سر بی‌اعتنایی به مردم دچار یک غرور دینی شده‌اند و ویژگی‌هایی که در این کلام حضرت برشمرده می‌شود روحیات یک فرد منتظر نیست.

منتظر باید ویژگی مردم‌دوستی و تعلق خاطر داشتن نسبت به آدم‌ها را داشته باشد/ اگر ما برای مردم سوریه، مصر، بحرین غصه می‌خوریم به خاطر همین ویژگی است/ / انقلابی‌گری ما هم از باب دوست داشتن مردم است / آدم خودخواه بوی انتظار را نخواهد داشت

• منتظر باید ویژگی مردم‌دوستی و تعلق خاطر داشتن نسبت به آدم‌ها را داشته باشد. الان هم انقلابی‌گری ما باید بر اساس همین ویژگی باشد. اگر ما برای مردم سوریه، مصر، بحرین و حتی برای مردم مظلوم کشورهای اروپایی غصه می‌خوریم، به خاطر همین ویژگی مردم دوستی و تعلق خاطر به انسان‌هاست.انقلابی‌گری ما نیز از همین بابِ دوست داشتن مردم است. حالا شما فرض کنید یک کسی خودش را منتظر می‌داند ولی آدمِ سیاسی‌ای نیست، یعنی برایش مهم نیست که قدرت دست چه کسانی است، آیا او واقعاً یک منتظر است؟!
• ویژگی دیگر منتظر این است که خودش را دوست ندارد و خودخواه نیست. یعنی اگر کسی بخواهد خودش را دوست داشته باشد بوی انتظار را نخواهد داشت. یعنی اگر خوبی‌هایی دارد، در اثر این خوبی‌ها عُجب نداشته باشد، اگر می‌بیند دوستان، اطرافیان و اهل‌بیتش حق او را ضایع می‌کنند، راحت می‌بخشد. اینها حالات یک منتظر است.
• دیگران را دوست داشتن و خود را دوست نداشتن یا از خودگذشتگی، دو بال هستند که می‌توانند منتظر را به پرواز در بیاورند.

نقیصۀ بزرگ ما در تبلیغ دین این است که معمولاً جایگاه امام را در «دینداری» و «خوب بودن»، جایگاه ضعیفی می‌پنداریم

• مجری: گاهی ما در زندگی روزمره خودمان، به همه چیز حواسمان است، نمازمان را می‌خوانیم، ادعیه را می‌خوانیم، روزه را می‌گیریم اما دغدغۀ مورد پسند امام زمان(ع) بودن را نداریم، چه کار کنیم که این مسأله برای ما مهمتر بشود؟
• یک حقیقت خیلی مهمی را عرض کنم. ما متاسفانه در آموزش و پرورش، در تبلیغات عمومی، و در بسیاری از متون دینی‌ای که در جهت تبلیغ تولید می‌کنیم، یک نقیصۀ بسیار بزرگ وجود دارد. آن نقیصۀ بزرگ هم این است که معمولاً جایگاه امام را در دین و دینداری و اخلاق و خوب بودن، جایگاه ضعیفی می‌پنداریم و جایگاه حقیقی امام را بیان نمی‌کنیم.

در قرآن کریم مسألۀ اطاعت از پیغمبر و امام درشت‌تر از اطاعت از خدا آمده است/در دین‌شناسی خودمان باید تجدید نظر کنیم

• در قرآن کریم، هر موقع خداوند از اطاعت خودش سخن گفته است در کنار اطاعت از خودش اطاعت از رسول را هم ذکر کرده است؛ یعنی به تعابیر مختلف هر جا بحث اطاعت از خدا بوده، اطاعت از رسول هم ذکر شده است جز یک مورد که به صورت کلی‌تری بیان شده است.  حتی از این هم فراتر، در قرآن یازده مرتبه اطاعت از رسول ذکر شده است که در کنارش اطاعت از خدا ذکر نشده است، البته نه اینکه اطاعت از خدا را حذف کرده باشد. عبارت «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطیعُونِ» یازده بار در قرآن آمده است، یعنی تقوای خدا را داشته باشید و از من اطاعت کنید. این عبارت از جانب انبیاء مختلف الهی ذکر شده است.
• بنابراین در قرآن کریم مسألۀ اطاعت از پیغمبر و اطاعت از امام در جانشینی پیغمبر درشت‌تر از اطاعت از خدا آمده است. ما اصلاً در دین‌شناسی خودمان باید تجدید نظر کنیم. حضور امام و پیغمبر در دین فوق‌العاده برجسته‌تر از این آموزش‌های عمومی‌ای است که ما می‌دهیم و فوق‌العاده برجسته‌تر از بسیاری از تبلیغات دینی‌ای است که ما انجام می‌دهیم. اگر بحث اخلاقی‌ای صورت بگیرد که در آن رعایت اخلاق و آداب نسبت به امام زمان(ع) مطرح نشود آن بحث ابتر است و یک بحث وارداتی است؛ اخلاق یونانی است که آورده‌ایم و آن را اسلامیزه کرده‌ایم.

یک مقدار زیارت جامعۀ دین ما ضعیف است و امام‌شناسی ما عمیق نیست

• شما در سورۀ حجرات می‌بینید که در صدر اخلاقیات، اخلاق نسبت به پیامبر(ص) ذکر شده است، یعنی اول می‌گوید نسبت به پیامبر(ص) چگونه باید اخلاق را رعایت کنیم بعد نسبت به سایر مردم.
• اینکه ما اساساً بدانیم جایگاه پیغمبر و امام در دین ما کجاست خیلی مهم است. نه اینکه تصور کنیم دین یک چیزی است بین ما و خدا، ولی چون ایشان پیامبر ما بوده‌اند و زحمت کشیده‌اند به ایشان احترام می‌گذاریم و وقتی نام ایشان ذکر شد عرض ارادتی می‌کنیم و صلواتی می‌فرستیم و عبور می‌کنیم. در حالی که پیامبر گرامی اسلام(ص) در نماز ما هم حضور دارد، درود بر پیامبر اکرم(ص) و شهادت به نبوت او در نماز ما حضور دارد. من فکر می‌کنم یک مقدار زیارت جامعۀ دین ما ضعیف است، یک مقدار امام‌شناسی ما عمیق نیست.

از آنجایی که علمای ما بیشتر با ملحدین درگیر بوده‌اند اصول عقاید ما هم شکل درگیری با ملحدین را پیدا کرده است

• مجری: ایراد کار کجاست؟
• ایراد کار این است که ما خیلی از اوقات آمده‌ایم دین را برای کسانی که اساساً منکر خدا بوده‌اند، اثبات کنیم یا بیان کنیم، و این باعث شده است اصول عقاید ما شکل خاصی پیدا کرده است. به عبارت دیگر، از آنجایی که علمای ما بیشتر با ملحدین درگیر بوده‌اند اصول عقاید ما هم شکل درگیری با ملحدین را پیدا کرده است و لذا فکر می‌کنیم واقعاً مهمترین مسائل اعتقادی ما همین مسائلی هستند که در مواجهه با ملحدین بیان می‌شود.

در نامه 31 نهج البلاغه که اولین سند مکتوب آموزش دین به جوانان است، اول پیغمبرشناسی داریم و بعد خداشناسی

• شما اگر نامۀ سی و یکم نهج البلاغه که اولین سند مکتوب در آموزش دین به جوانان است را ببینید در این نامه اول پیغمبرشناسی داریم و بعد خداشناسی. چون اصلاً این پیغمبر آمده است و از خدا برای ما خبر آورده است؛ معنا ندارد ما این پیغمبر را فعلاً کنار بگذاریم!
• امیرالمؤمنین(ع) در این نامه می‌فرماید: این پیامبر بیشترین خبر را از خداوند برای تو آورده و هیچ کس مانند او از خدا برای تو خبر نیاورده است، او را راهنمای خودت انتخاب کن و از او راضی باش (وَ اعْلَمْ یَا بُنَیَّ أَنَّ أَحَداً لَمْ یُنْبِئْ عَنِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ کَمَا أَنْبَأَ عَنْهُ الرَّسُولُ ص [عَلَیْهِ نَبِیُّنَا ص‏] فَارْضَ بِهِ رَائِداً وَ إِلَى النَّجَاةِ قَائِداً؛ نهج البلاغه/نامه 31) و بعد دربارۀ خدا سخن می‌گوید. یعنی حضرت اول از پیامبر(ص) شروع می‌کند.

خود پیامبر(ص) هم وقتی دعوت را شروع کردند اول از خودشان شروع کردند

• خود پیامبر(ص) هم وقتی دعوت را شروع کردند اول از خودشان شروع کردند. ایشان در اولین سخنرانی دینی خود فرمودند: ای مردم! آیا به من اطمینان دارید؟ مردم گفتند بله! بعد فرمودند: این‌قدر اطمینان دارید که اگر من بگویم پشت این تپه دشمن هست، شما بدون اینکه بروید برسی کنید به سخن من یقین داشته باشید و بروید اسلحۀ خود را بردارید؟ مردم گفتند بله. بعد حضرت فرمود: حالا من به شما می‌گویم خدایی هست، قیامتی هست و من پیامبر شما هستم. یعنی حضرت ابتدا از خودشان شروع کردند.

اگر دل انسان پای امام حسین(ع) متحول نشود آیا این انسان می‌تواند خداپرست شود؟!

• ما گاهی اوقات در مسیر تربیت می‌گوییم که از امام حسین(ع) شروع کنیم و بگوییم: یک چنین آقایی هست، شما نظرتان نسبت به ایشان چیست؟
• اگر دل انسان پای امام حسین(ع) متحول نشود شما باور می‌کنید این انسان خداپرست شود؟ باور می‌کنید که قلبی علاقمند به پیامبر اکرم(ص) و علی(ع) نشود بعد این قلب خداباور شود؟ ولیّ خدا مانند خودمان انسان بوده و در تاریخ وجود داشته و می‌توانیم او را تصور کنیم و داستان‌های او را بشنویم، حالا اگر کسی که به او ارادت نورزد آیا می‌تواند به خدا ارادت بورزد؟

معارف دینی ما -بر اساس قرآن کریم و زیارت جامعه- خیلی پیامبرمحور و امام‌محور است

• ما اصلاً باید در معارف دینی خودمان تجدید نظر کنیم؛ معارف دینی ما بر اساس قرآن کریم و زیارت جامعه، خیلی پیامبرمحور و امام‌محور است که البته امام هم جانشین پیامبر است. اگر این مسأله جابیفتد، وقتی می‌گوییم در ماه رمضان مهمان خدا هستیم خود به خود خواهیم گفت که مهمان خدا و امام زمان(ع) هستیم و در محضر امام زمان(ع) هستیم.  

خدا با خصلت سنت‌گریزی‌ای که به جوان‌ داده او را وادار کرده که اگر دین می‌خواهد خودش باید برود و به دنبال آن بگردد

• مجری: من پدر و مادرم مسلمان هستم در نتیجه خودم هم مسلمان هستم، یعنی وراثتی مسلمان هستم اما اگر نروم و راجع به دینم تحقیق کنم و به دین خودم معرفت پیدا کنم و بشناسم و بتوانم از دینم دفاع کنم، آیا در این صورت جایگاه من به عنوان مسلمان، همان جایگاه رفیعی که قرآن یاد کرده است خواهد بود یا اینکه در آن خللی وارد می‌شود؟
• مسلماً جوان‌ها به دلیل سنت‌گریزی‌ای که در آنها وجود دارد زیاد تسلیم پدر و مادرهای خود نمی‌شوند و این خصلت را خداوند قرار داده است برای اینکه هر کسی روی پای خودش بایستد.
• جوان اگر بررسی و مطالعه نکند و فطرت پاک خودش را هوشیار نکند و به بیداری فطرت نپردازد حتی ممکن است از رفتار متدینانۀ پدر و مادرش به عنوان امری که از مُد افتاده و برایش تکراری شده است بیزار شود. لذا جوان‌ها همه باید روی پای خودشان بایستند و خدا هم با خصلت سنت‌گریزی‌ای که به جوان‌ها داده است آنها را وادار کرده است به اینکه اگر دین می‌خواهند، خودشان باید بروند و به دنبال آن بگردند. لذا معمولاً جوان‌ها وقتی می‌روند با بررسی متدین می‌شوند از پدر و مادرهای خود محکمتر دیندار می‌شوند و محکمتر منتظر می‌شوند و ارادت بیشتری به اهل‌بیت(ع) پیدا می‌کنند

دانلود در قالب PDF در ابعاد A4

دانلود در قالب PDF در ابعاد A5

آخرین وظایف منتظران

باید برای برخورداری از امام معصوم و مقتدر، آماده شویم

یکی از آخرین و مهمترین وظایفِ منتظران "آمادگی جهت برخورداری از امام معصوم و مقتدر " می‌باشد، امامِ مقتدری که دیگر مظلوم نیست.امام مقتدر امامی است که منفعل نبوده و به دلیل اقتداری که ناشی از بصیرت و قوت ایمان شیعیان او است، اجازه نمی‌دهد هیچ امری به او تحمیل شود.

حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان، با اشاره به اینکه بشر در طول تاریخ، با موضوع مظلومیتِ اولیاءالله خوگرفته است و به ‌همین دلیل مواجهه با امام مقتدر و تغییر این ذهنیت برای بشر کمی دشوار است، گفت: "امام مقتدر، امامی است که منفعل نبوده و به دلیل اقتداری که ناشی از بصیرت و قوت ایمان شیعیان او است، اجازه نمی‌دهد هیچ امری به او تحمیل شود. "

در ادامه گزیده‌ای از مطالب بیان شده در اولین شب این مراسم را می‌خوانید:

• خداوند حیات بشر را عرصه امتحانات و ابتلائاتی قرار داده است تا معلوم شود چه کسانی بهتر از دیگران عمل می‌کنند و بیشتر از نعمات الهی بهره برداری می‌کنند. به این ترتیب زندگی ما تبدیل به فضای مسابقه‌ای خواهد شد که باید آن فضا را درک کرده و جدّی بگیریم. این مسابقه گاهی تبدیل به یک جنگ تمام عیار می شود که در آن، با کوچکترین غفلتی ممکن است انسان به هلاکت و نابودی کشانده شود.
• ما همیشه در بستر امتحانات الهی قرار داریم و این امتحانات گاهی بسیار حیاتی بوده وگاهی به اوج جدیّت و اهمیّت می‌رسند. امتحانات آخرالزمان که ائمه هدی ما را از آنها ترسانده‌اند، جدّی‌ترینِ امتحانات و فتنه‌ها هستند و به همین دلیل برای اینکه از این امتحانات سربلند بیرون آئیم لازم است به اوج آمادگی رسیده و ایمان خود را قبل از ظهور حضرت تکمیل کنیم. امام صادق(ع) فرموده‌اند "ایمان خود را قبل از ظهور تکمیل کنید چون در لحظات ظهور ایمانها به سختی مورد امتحان و ابتلاء قرار می‌گیرند. "(کافی/1/370/6 ؛ کمال‌الدین/1/18)
• سخت بودن امتحانات آخرالزمان امری طبیعی و معقول است و همانطور که در آخرین لحظات عمر یک انسان، ابلیس بیشترین تدبیر و اصرار و فشار خود را در جهت گمراهی فرد، به‌کار می‌گیرد؛ شیطان در آخرالزمان بیشترین تلاش خود را برای سقوط افراد انجام می‌دهد. شیطان با مقدمه‌سازی و تدبیر کار می‌کند و برای انجام نقشه‌های خود طرح‌ریزی می‌کند و لذا ما باید تدبیر خود را برای پیشگیری از سقوط، افزایش دهیم و ایمان‌مان را کامل‌تر کنیم.
• یکی از ترفندها و شیوه‌های ابلیس اینست که قبل از اقدام به گمراهی و به‌انحراف کشاندنِ بعضی افراد، مدتی به آنها فرصت انجام کارهای خوب می‌دهد و به بیان دیگر در انجام کارهای خوب مانع آنها نمی‌شود. با این هدف که وقتی دچار انحراف و سقوط شدند بیشتر غافلگیرشده و درنتیجه امکان بازگشت آنان کمتر شده و همچنین لطمه اجتماعی ناشی از سقوط آنها(کسانی که در اثر سقوط آنها منحرف می‌شوند) بیشتر باشد. البته واضح است؛ آنهایی که دچار ریزش می شوند از قبل این زمینه در آنها وجود داشته است وگرنه کسانی که زمینه انحراف و ریزش ندارند و از هوشیاری بالایی برخوردارند، شیطان در آنها نفوذی ندارد. "إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطانِ کانَ ضَعیفاً "(نساء/76)
• جدیّت امتحانات و فتنه‌های آخرالزمان برای منتظران وضع جدیدی را ایجاد می کند که با شرایط عادی متفاوت بوده و رفتارهای خاصّی را می‌طلبد. با توجه به متفاوت بودن شرایط و بروز فتنه‌های سهمگین در آخرالزمان، منتظران در آستانه ظهور یک سلسله مسئولیت‌های ویژه‌ای را که متناسب با زمانه خودشان است به‌عهده دارند. به بیان دیگر با عنایت به ریزشهای فراوان ناشی از شدّت فتنه‌های آخرالزمان و ضرورت افزایش ایمان، در آخرالزمان وظایف خاصی بردوش منتظران قرار می‌گیرد. اساساٌ طبق یک قاعده کلی، می‌توان گفت متناسب با هر زمانی، وظایفی بر عهدی مؤمنین قرار می‌گیرد وطبق همین قاعده می‌توان گفت در آستانه ظهور، در مسیر دینداری تفاوتهایی در رفتار منتظران ایجاد می‌شود.
• از بزرگترین مهلکه ها در فتنه های آخرالزمان "یکی دانستن آخرالزمان و دیگر زمانها و تأسّی کردن به اسوه‌هایی است که رفتارشان برای زمان دیگری بوده است " این یکی از مواضعی است که در جریان فتنه‌های آخرالزمان برخی دچار ریزش می‌شوند. مثلاٌ یکسان دانستنِ اخلاق اسلامی در حال حاضر و اخلاق اسلامی در زمان قبل از انقلاب و یا یکی دانستن شرایط امر به معروفِ الآن با قبل از انقلاب، یک اشتباه است. حتی سیره برخی از بزرگان که در دورانهای قبل می‌زیسته‌اند در زمان ما نمی‌تواند حجّت باشد. کسانی که به جنگ‌های امیرالمؤمنین(ع) عادت کرده بودند، در صلح امام حسن(ع) ریزش کردند و کسانی که به مظلومیت امیرالمؤمنین(ع) و امام حسن(ع) در پذیرفتن شرایط و تحمیل‌ها عادت کرده بودند، بر روی امام حسین (ع) که تسلیم نشد، شمشیر کشیدند.
• آخرالزمان اقتضائات خاص خودش را دارد که باید مراقب آنها باشیم. طبیعی است وقتی که بیشترین فتنه‌ها و بیشترین ریزش‌ها و بیشترین تدابیرِ شیطانی در آخرالزمان رُخ می‌دهد معلوم است که این زمان اقتضائات ویژه‌ای خواهد داشت.
• یکی از آخرین و مهمترین وظایفِ منتظران "آمادگی جهت برخورداری از امام معصوم و مقتدر " می‌باشد، امامِ مقتدری که دیگر مظلوم نیست. البته واضح است که معنای مقتدر بودن، ظالم بودن نیست بلکه به معنای اقدام فعّالانه از سوی امام است. امام مقتدر امامی است که منفعل نبوده و به دلیل اقتداری که ناشی از بصیرت و قوت ایمان شیعیان او است، اجازه نمی‌دهد هیچ امری به او تحمیل شود. می‌دانیم که بسیاری از امور به پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و سایر ائمه هدی(ع) تحمیل شده است تا جایی که امیرالمؤمنین در اواخر حکومت خود می‌فرمود: "تا دیروز من امیر بودم و فرمان می‌دادم، و امروز شما به من فرمان می‌دهید: لَقَدْ کُنْتُ أَمْسِ أَمِیراً فَأَصْبَحْتُ الْیَوْمَ مَأْمُوراً "(نهج البلاغه، خطبه 208)
• بشر در طول تاریخ، با موضوع مظلومیتِ اولیاءالله خوگرفته است و به‌همین دلیل مواجهه با امام مقتدر و تغییر این ذهنیت برای بشر کمی دشوار است و به همین جهت پس از ظهور برخی به حضرت اعتراض خواهند کرد و خواهند گفت ایشان پسر پیغمبر نیست، مگر می‌شود پسر پیغمبر اینقدر با شدت برخورد کند؟(غیبت نعمانی، باب13، حدیث113) این تقریباً برای اولین بار در طول تاریخ انبیاء و اولیاء الهی است که بشریت، خود را در آستانه برخورداری از "امام معصومِ مقتدر " می‌بیند. اکثر مردم تصورشان از یک آدم خوب اینست که آدم خوب باید مظلوم باشد، مثل امام حسین(ع). این ذهنیت برای ما شکل گرفته است و ما قبل از ظهور باید این ذهنیت را تغییر دهیم.
• برای اینکه بتوانیم خود را آمادی پذیرش امام مقتدر کنیم، علاوه بر تقویت ایمان و صفای باطن، باید قدرت درک و فهم خود را در مسائل مختلف سیاسی و فرهنگی بالا ببریم. باید از پیچ و خم‌های مسائل سیاسی عالم خبر داشته باشیم و در عرصه سیاست فرق گنهکار و بی‌گناه را تشخیص دهیم. باید افراد ظالم را در پشت چهره‌های به ظاهر بی‌گناهشان بشناسیم و گرگ را در لباس میش بتوانیم تشخیص دهیم. باید مفهوم "الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْل "(بقره/191) را بفهمیم.

«انتظار عامیانه-عالمانه-عارفانه» پناهیان پس از 10ماه به چاپ پنجم رسید

کتاب «انتظار عامیانه، انتظار عالمانه، انتظار عارفانه» اثر حجت‌الاسلام پناهیان که اواخر مرداد سال گذشته در مراسمی توسط حجت الاسلام صدیقی رونمایی شده بود، پس از 10 ماه به چاپ پنجم و تیراژ 15 هزار نسخه رسید. انتشارات بیان معنوی که تاکنون 5 کتاب از این نویسنده منتشر کرده است، فصل اول این کتابها را بر روی پایگاه اطلاع رسانی خود به نشانی bayancenter.ir قرار داده است.

برای خرید این کتاب به اینجا مراجعه کنید

رهبر انقلاب: از کارِ عالمانه در مسئله‌ى انتظار نباید غفلت کرد/ از کارِ عامیانه و جاهلانه به شدت باید پرهیز کرد

گفتنی است، رهبر انقلاب در تیرماه 1390 در جمع اساتید و فارغ‌التحصیلان مرکز تخصصی مهدویت فرمودند: «از کارِ عالمانه و همراه با دقت در مسئله‌ى انتظار و مسئله‌ى دوران ظهور نباید غفلت کرد. و از کارِ عامیانه و جاهلانه به شدت باید پرهیز کرد ... این بخش از کار را هرچه ممکن است، بیشتر باید جدى گرفت تا راه ان‌شاءاللَّه براى مردم باز شود.»

حجت الاسلام صدیقی: در راستای تبیین انتظار با این جامعیت ندیده‌ام

یکی از کتاب‌هایی که پس از تأکید رهبری بر کار عالمانه در زمینۀ انتظار انتشار یافت، کتاب «انتظار عامیانه، انتظار عالمانه، انتظار عارفانه» اثر علیرضا پناهیان بود که با استقبال خوبی مواجه شد. این کتاب که حجت الاسلام پناهیان در آن با نگاه و شیوه‌ای تحلیلی و همراه با استناد به بیش از 200 آیه و روایت از کتب معتبر به ابعاد و زوایای مختلف انتظار پرداخته و به بسیاری از سؤالات و ابهامات در زمینۀ انتظار پرداخته است، توسط حجت الاسلام و المسلمین صدیقی- کتابی بدیع و با جامعیت کم‌نظیر ارزیابی شد و حسن عباسی آن را تلاشی حکمی و فلسفی در زمینۀ انتظار خواند که در نهضت تولید علم و تحول در علوم انسانی، باید پایۀ تحصیل در دانشگاه‌ها قرار گیرد.

 

امام جمعه موقت تهران در مراسم رونمایی این کتاب، گفت: «در میان بزرگان ما، نویسندگان ما، اهل فکر و قلم ما در این موضوع، من کتابی در راستای تبیین انتظار با این جامعیت ندیده‌ام ... ایشان در این اثر به حمدلله هم مسألۀ انتظار را بازکرده‌اند، هم برداشت سطحی و قشری از انتظار را با عواقب و آثاری که می‌تواند داشته باشد، به قلم آورده‌اند، انتظار عالمانه را مطرح کرده‌اند، بعد هم رفته‌اند در وادی عشق، که آغاز و انجام امور به عشق و محبت است. منتهی عشقی که محرکش معرفت است»

حسن عباسی: تلاشی است کلامی، فلسفی، جامعه‌شناختی با رگه‌هایی از مباحث استراتژیک

حسن عباسی نیز در این مراسم کتاب پناهیان در موضوع انتظار را اینطور ارزیابی کرد: «کتاب "انتظار عامیانه، عالمانه و عارفانه" تلاشی است حکمی، کلامی، فلسفی، جامعه‌شناختی و با رگه‌هایی از مباحث استراتژیک برای تبیین و ترسیم یک ساز و کار عقلانی در موضوع انتظار ... مباحث نظری و تئوریک نظیر آنچه در این کتاب آمده، بایستی در نهضت تولید علم و تحول در علوم انسانی، پایۀ تحصیل در دانشگاه‌های ما باشد»

 

گفتنی است گزارش تصویری «نصر تی وی» از مراسم رونمایی و سخنان حجت الاسلام و المسلمین صدیقی-امام جمعۀ موقت تهران- و حسن عباسی- رئیس مرکز بررسی‌های دکترینال امنیت بدون مرز-  را می‌توانید از اینجا ببینید.

 

انتشار یافته در:

• مشرق: کتابی از پناهیان که مدنظر رهبری بود
• رجانیور: کتاب «انتظار عامیانه-عالمانه-عارفانه» پناهیان به چاپ پنجم رسید